Avatars de Nerval

Carmen de Exherede

Ater dux ego qui careo solamine solus:
Heu! In Vasconia nunc oppida nostra ruere,
caelebs astrum mi periit, fidibusque nitescens
sol fuscatus tristitia miserabile fulget.
Tartareis imis, consolatrix, revoca me
Pausilypum per priscum aut Ausoniae liquidum aequor;
et vos, quae exanimo cordi flores placitabant
et vitis comitata rosis, gemmate, vigete!
Vates, victima? Phoebus, Amor? qui sim? Minime scis.
Oscula regia frontes iam rubuere ferentes,
gurgiteque in quo nympha natat, phantasmata vidi.
Bis victor, bis traieci fluctus Acheruntis:
Orpheis instar modulabar carmina chordis
Vestalis gemitus, luctus, suspiria diva.